Miejsko-Gminna Biblioteka
Publiczna

Upłynęły trzy lata, odkąd Agnieszka wróciła z pełnego wrażeń Paryża do szarej rzeczywistości w peerelowskiej Polsce. Wspomnienia zbladły, a życie toczy się dalej. Pewnego dnia, na urodzinowym przyjęciu, pod naciskiem braci, Agnieszka zgadza się na przyspieszenie ślubu z narzeczonym. W dodatku bracia już mają pomysł na ich podróż poślubną! Nigdy nie byli w Paryżu, a myśl o wyjeździe na "zgniły zachód" bardzo ich kusi. I tak, zanim Agnieszka zdąży zaprotestować, klamka zapada. Teściowa szyje piękną suknię, matka Agnieszki cieszy się, że wreszcie związek będzie zalegalizowany. Dwa tygodnie później cała piątka wyjeżdża polonezem na Zachód: Agnieszka, jej świeżo upieczony mąż Artur, dwaj bracia i bratowa. Pięcioro duszyczek nastawionych na same atrakcje! Czy to marzenie się spełni, kiedy dojadą do celu?Ewa Grocholska (ur. 1953) jest z wykształcenia artystą plastykiem. Mieszka w Poznaniu, pracuje w domu, i jako "wolny twórca" dzieli swoje pasje pomiędzy grafikę i pisanie. Uwielbia portretować ludzi, pędzlem, albo słowami. Wspomnienia z jej studenckich lat zaowocowały powieścią "Paryska pokojówka", a następnie "Paryskim spadkiem". Jednak cała opowieść ma swój dalszy ciąg w trzeciej części "paryskiej trylogii".

Druga połowa ponurych lat 70. Agnieszka, studentka ASP, dostaje upragniony paszport i wraz z koleżankami wyjeżdża do Paryża. Dziewczyny chcą zarobić dużo pieniędzy, jak najwięcej zobaczyć i dobrze się zabawić. Okazuje się, że praca pokojówki w Sheratonie nie daje takich szans. Próbują więc porzucić nudne zajęcie i zostać ulicznymi malarkami. Nie jest jednak łatwo przestać być paryską pokojówką. Ich życie diametralnie się zmienia. Poznają ludzi, Paryż, jego ciemne i jasne strony. Niebawem okazuje się, że niektóre znajomości były zawierane zbyt pochopnie, a decyzje podejmowane zbyt szybko.

Jest grudzień 1981 roku, zaledwie kilka dni po ogłoszeniu stanu wojennego. Życie w mieście zamiera, dodatkowo utrudnione przez wyjątkowo mroźną zimę. Młode małżeństwo wraca autem od przyjaciół, by zdążyć do domu przed godziną milicyjną. W śnieżnej zamieci dochodzi do tragicznego zderzenia na przejeździe kolejowym. Milicja bada wypadek, jednak nie dość wnikliwie, by wszelkie okoliczności tego wydarzenia zostały wyjaśnione. Szesnaście lat później, w podobnie śnieżną noc, Ewelina, artystka malarka, spotyka tajemniczą kobietę błąkającą się po tych samych torach jakby kogoś szukała. A potem znika nagle pośród śniegowej zawieruchy. Ewelina postanawia namalować z pamięci jej portret. Kilka dni później, podczas sylwestrowego przyjęcia, goście podziwiają jej dzieło. Ale tylko jeden z nich, z zawodu policjant, dostrzega w nim coś więcej niż udany portret. Jest przekonany, że Ewelina sportretowała kobietę, którą już kiedyś widział w policyjnej... kartotece. A najdziwniejsze, że wiele lat temu zginęła w wypadku...